Ornitopter Boratiniego

Ornitopter Boratyniego (Latający smok Boratyniego) – skrzydłowiec zaprojektowany przez Tytusa Boratyniego, pierwsza polska aerodyna. Model „Latającego smoka” wzbił się w powietrze w 1648^[1].

Historia

Działający na dworze Władysława IV Wazy spolszczony Włoch Tytus Liwiusz Boratyni (Tito Livio Burattini) prowadził liczne próby z cięższymi od powietrza maszynami latającymi, po pierwszych nieudanych próbach doszedł do wniosku, że najbardziej praktyczna będzie konstrukcja skrzydłowca (ornitoptera)^[2]. W 1647 napisał traktat Il volare non e imposible come fin hora universalmente e state creduto (Latanie nie jest niemożliwe, tak jak dotychczas powszechnie sądzono) w którym opisał dwuosobowy skrzydłowiec w kształcie smoka oraz wspomniał o możliwości zbudowania balonu przy użyciu gazu lżejszego od powietrza^[2]. „Latający smok” Boratyniego miał być napędzany dwoma głównymi skrzydłami napędowymi, czterema skrzydłami nośnymi i miał być sterowany dwoma skrzydełkami napędowymi^[2]. Wszystkie skrzydła miały być sprzężone ze sobą i napędzane przez siłę mięśni jednego z dwóch pasażerów Smoka którzy mieli pracować na zmianę^[2]. Kadłub aerodyny wykonany był z drewna i fiszbinów, był kryty płótnem^[2]. W razie lądowania na wodzie kadłub mógł się na niej unosić jak łódka, a w przypadku uszkodzenia skrzydeł na Smoku umieszczono rozkładany za pomocą sprężyn spadochron^[2]. Przez rozpoczęciem konstrukcji maszyny Boratyni starał się o uzyskanie od króla pięciuset talarów na jej konstrukcję^[2].

Na przełomie 1647/1648 Boratyni zbudował model Smoka o długości około 150 centymetrów, model napędzany był napiętymi sprężynami przenoszącymi energię do skrzydeł za pomocą systemu kół i dźwigni^[2]. Pierwszy lot modelu, z kotem na pokładzie, odbył się w 1648, w czasie drugiego lotu doszło do uszkodzenia mechanizmu i model z nieruchomymi skrzydłami spadł na ziemię^[2].

W późniejszym czasie Boratyni zbudował jeszcze jeden model Smoka, który był łatwo rozkładany na części, ten model został przesłany do Francji jako dowód, że była to konstrukcja oryginalna, a nie bazująca na wcześniejszej maszynie latającej autorstwa d'Essona z Reims^[2].

Maszyna latająca Boratyniego wspominana jest przez ówczesnych mu uczonych takich jak Christiaan Huygens, Marin Mersenne, Gilles Roberval, Theodore Haak czy Johann Joachim Becher^[2].

Przypisy

↑ Orłowski 2001 ↓.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893–1939. s. 13.

Bibliografia

Bolesław Orłowski: Tytus Liwiusz Burattini. [w:] Inżynierowie polscy XIX i XX wieku, 100 najwybitniejszych polskich twórców techniki (red. Józef Piłatowicz) [on-line]. Polskie Towarzystwo Historii Techniki, 2001. s. 24 - 26. [dostęp 2014-02-21]. (pol.).
Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893–1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976.

Linki zewnętrzne

Jacek Żukowski: Latający smok i amfibia, czyli jak Władysław IV o księżycu konferował. wilanow-palac.pl. [dostęp 2013-08-09]. (pol.).
Boratyni "Latający Smok", 1648. samolotypolskie.pl. [dostęp 2013-08-09]. (pol.).
Karolina Targosz, "Latający smok" Tita Livia Burattiniego
Model "latającego smoka" Tita Livia Burattiniego i nieznane reperkusje jego projektu

[CITEREFOrłowski2001-1] Orłowski 2001 ↓.

[glass13-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893–1939. s. 13.

[1]

[2]